Over de auteur
Kevin de Haan (pseudoniem) is de auteur van de Islasec Detectives, een detectiveserie die zich afspeelt in de Achterhoek.
Kevin woont zelf niet in de Achterhoek of de Liemers, maar is daar vaak te vinden voor research of familiebezoek. De auteur heeft in het verleden een tijdje in IJsland gewoond, en heeft daar een studie gedaan naar plaatselijke volksverhalen en legendes. Deze lokale legendes vormen de mensen en hun geschiedenis; of je nou in Reykjavik of in Lochem woont.
Dat is misschien de reden waarom deze elementen ook een grote rol spelen in de serie detectiveromans over Islasec, het Achterhoeks beveiligingsbedrijf van Laufey Gísladóttir en haar collega Niels. Aangezien Kevin altijd een grote voorliefde gehad heeft voor de klassieke detectiveverhalen van bijvoorbeeld Arthur Conan Doyle en Agatha Christie, zijn de verhalen ook vormgegeven als een moderne ‘whodunit’: vlot geschreven en met een knipoog op zijn tijd, zoals echt cozy mystery hoort te zijn. Met als toevoeging een vleugje cybersecurity, omdat Kevin waarde hecht aan digitale technieken die realistisch zijn weergegeven.
In 2021 werd de auteur genomineerd voor de Zilveren Strop; de vakjuryprijs voor het beste Nederlandstalig korte spannende verhaal. Het verhaal ‘De Avondklok’ won een publicatie als e-book op het lezersplatform Hebban en is later gepubliceerd als luisterboek. Naast de paperbacks zijn ook de eerste vier delen van de Islasec-detectives als luisterboeken gepubliceerd door uitgeverij SAGA Egmont, die allen door Birgit Schuurman zijn ingesproken.
Wie is ‘Kevin de Haan’?
“Kevin de Haan is mijn pseudoniem. Ik had het al eens eerder bij een schrijfwedstrijd gebruikt. Ik woon dichtbij een kinderboerderij, waar ik ooit een haantje geadopteerd had die ‘Kevin’ heette. Hij vond het vast niet erg als ik zijn naam als pseudoniem gebruikte, dacht ik. Na de schrijfwedstrijd is het zeg maar blijven hangen.”
Waarom ben je detectives gaan schrijven?
“Ik heb altijd een voorliefde gehad voor klassieke detectiveverhalen. Niet zozeer thrillers, maar juist die detectives waar je door middel van aanwijzingen moest raden wie de dader zou kunnen zijn. Die op logica gestoelde ‘whodunnits’, van bijvoorbeeld Agatha Christie en Arthur Conan Doyle, waarin oude dames in plattelandsdorpjes onbevreesd een moord oplossen, of waarin een schijnbaar paranormaal verschijnsel door een misdadiger wordt geënsceneerd om een moord te verhullen.”
Al je boeken spelen zich af in de Achterhoek en de Liemers. Waarom juist die plek?
“Ja, toen ik besloot om zelf detectives te gaan schrijven kreeg ik meteen het idee om de verhalen te laten afspelen in de Achterhoek en de Liemers. Deze regio is met zijn historische coulissenlandschap, zijn volksvertellingen en landhuizen naar mijn mening de ideale plek om een Nederlands moordmysterie te laten plaatsvinden, omdat veel plekken haast geschiedenis lijken uit te ademen. Het leven is er minder jachtig dan in de Randstad en de mensen zijn vaak oprecht geïnteresseerd in elkaar. Ik ben echt fan van deze streek en kom er heel graag. Heel vaak kom ik daar ook gebouwen of plekken tegen die mij inspireren tot nieuwe verhalen.”
Zoals kasteel de Cloese in Lochem?
“Inderdaad. Ik kende kasteel de Cloese al een langere tijd en het gebouw spreekt erg tot de verbeelding. Nu worden er appartementen in gebouwd, maar veel mensen in Lochem herinneren zich de Cloese als politieschool of internaat. En dat laatste element heb ik ook gebruikt voor mijn derde boek ‘De Schaduw over de School’, waarin het kasteel dienst doet als elitaire kostschool voor middelbaar onderwijs. Eerder diende appartementencomplex Gouden Handen in ’s-Heerenberg als basis voor een fictief katholiek gasthuis in ‘De Schat in het Klooster’. En Huis Landfort stond model voor villa Schuylenburg. Had je trouwens al gezien welk geweldig werk Stichting Erfgoed Landfort al heeft neergezet voor de restauratie van die plek? Echt mooi hoe ze nu de oranjerie en het park aan het vernieuwen zijn. Maar goed, om op je vraag terug te komen: Ik neem altijd de artistieke vrijheid om iets aan de werkelijkheid te veranderen, maar blijf nooit ver weg bij de Achterhoekse en Liemerse geschiedenis.”
Heb je ook een band met de Achterhoek?
“Hoewel ik er niet zelf woon, heb ik familie en schoonfamilie die daarvandaan komen en wonen. Ik kom er dus geregeld. Dan vind ik het heerlijk om een tijdje te verblijven als toerist en te genieten van het prachtige landschap en het lekkere eten daar. Ik wandel bijvoorbeeld graag over de Lochemse Berg of bij het Korenburgerveen. Ook zwerf ik graag rond in steden zoals Zutphen of Doesburg en bezoek graag musea. Ooit kreeg ik speciaal toestemming van Kasteel Huis Bergh om een speciale munt te fotograferen die in ‘De Schat in het Klooster’ voorkomt. De munt lag in een ruimte die vanwege de coronamaatregelen afgesloten was. Dat was heel speciaal en illustreert voor mij echt de vriendelijkheid en de interesse van de mensen in die streek. Ik bedoel, ik durf te wedden dat ik in de Randstad eerst vijf formulieren in had moeten vullen of zo.”
Ga je er vaak heen?
“Nou, eigenlijk zodra ik merk dat ik wat rust nodig heb van mijn dagelijkse werkzaamheden. Dan ga ik op zoek naar elementen die ik kan gebruiken voor nieuwe verhalen. Ik ben bijvoorbeeld in het kruidenhof in Mallum geweest om wat giftige planten te bekijken. Wie weet kan ik dat nog als moordwapen gebruiken in een van de boeken. De dames die daar vrijwilligerswerk doen kunnen overigens fantastisch over de tuin vertellen. Voor mijn vierde boek ben ik vaak voor onderzoek in het Sterrebos geweest bij Laag-Keppel om foto’s van de zwarte kolk te maken. Op die plek doen veel verhalen over witte wieven en watergeesten de ronde, die ik daadwerkelijk ook in het boek gebruikt heb.”
Oude verhalen spelen een grote rol in de Islasec-detectives, niet?
“Het is een thema dat elke keer in de boeken terugkomt. Mijn detectiveverhalen, de Islasec-detectives, gaan natuurlijk allereerst over een moord die opgelost moet worden, maar Laufey Gísladóttir, mijn hoofdpersoon, gebruikt deze verhalen om mysteries te kunnen plaatsen. Ze woont weliswaar in de Achterhoek, maar komt oorspronkelijk uit IJsland. In IJsland heb je een lange geschiedenis van volksverhalen en legenden, net als in de Achterhoek. Laufey merkt dat dit haar helpt om zich thuis te voelen in een regio waar ze niet vandaan komt. Haar passie is het verzamelen van deze verhalen. Het helpt haar als relatieve buitenstaander om de mensen en haar omgeving te begrijpen.”
Dat klinkt als een vreemde tegenstelling: IJsland en de Achterhoek.
“Het is minder gek dan je denkt. Ik heb een half jaar in IJsland gewoond en ik zie aardig wat overeenkomsten met de Achterhoek. Beide gebieden hebben een zeer karakteristiek landschap waar van oudsher vele mensen van het boerenbestaan leefden. In deze hechte gemeenschappen kenden men veel verhalen over heksen, tovenarij, elfen en watergeesten. Je kan het je best voorstellen als je ’s avonds in de schemering bij de Wildenborg loopt, of de heuvel Tungustapi in het Sælingsdalur ziet oprijzen, dat mensen vroeger wel eens vreemde dingen meenden te zien in het donker of de mist. Het is ook juist díé sfeer die belangrijk is voor een ‘whodunnit’ met een ziel er in.”
Toch speelt de Islasec-reeks zich af in de moderne tijd, met internet, mobiele telefoons en cyberaanvallen. Waarom is dat voor jou belangrijk?
“Ik vond het leuk om de detectives ook te voorzien van een modern tintje. Eigenlijk om te laten zien dat de moderne tijd niet in de weg hoeft te staan om je logischerwijs naar een dader toe te redeneren.
Daarnaast staat Nederland, samen met IJsland, bovenaan de lijst met landen die het hoogste percentage internettoegang heeft per huishouden. Daarbij heeft dit land het grootste internetknooppunt ter wereld (de Amsterdam Internet Exchange) en zijn we een van de meest ICT-intensieve economieën van Europa. Dat was voor mij ook een reden om zowel ouderwetse scherpzinnigheid in het verhaal te verwerken als ook het digitaal speurwerk door middel van moderne systemen. Het personage Niels staat hier min of meer symbool voor.”
En de cyberaanvallen?
“Ja, dat is eigenlijk iets van mezelf. Cybersecurity is iets waar ik in mijn dagelijks leven veel mee te maken heb. Je ziet het thema wel eens volkomen ongeloofwaardig gebruikt worden in thrillers, waar ‘alleskunnende hackers’ het internet platleggen. Maar ik vind het daarom juist belangrijk dat Laufey en Niels in de boeken te maken krijgen met realistische digitale aanvallen die technisch ook kloppen. En deze vervolgens ook zo op te schrijven dat iedereen ze kan begrijpen.
Zoals de gemeente Lochem en het Staring-college bijvoorbeeld met ransomware-aanvallen te maken kregen, zo ontkomt ook de Achterhoek immers niet aan dit soort vormen van criminaliteit.”
Er zijn nog meer ‘moderne’ dingen die in de Islasec-reeks een rol spelen. Namelijk de homoseksualiteit van de hoofdpersoon, Laufey, waar ze openlijk voor uitkomt.
“Laufey valt op vrouwen, maar dat komt niet altijd heel duidelijk naar voren in de reeks. In ‘De Schat in het Klooster’ wordt ze weliswaar een keer verliefd, maar hoofdzakelijk richt ze haar energie vooral op haar eigen beveiligingsbedrijf en het oplossen van de moordmysteries. In de loop van de serie wordt duidelijk dat ze de neiging heeft om bij persoonlijke problemen weg te duiken in haar werk. Dit staat haar liefdesleven dan ook aardig in de weg, maar Laufey leert langzaam om zich wat meer open te stellen voor mensen en ik sluit zeker niet uit dat er in de toekomst op romantisch vlak nog dingen gaan gebeuren…”
Je hebt nu deel vier van de Islasec-reeks gepubliceerd. Hoeveel delen gaan er nog volgen?
“Ik schrijf zolang ik het leuk vind en voldoende inspiratie heb, maar ik denk dat er nog een aantal delen zullen volgen. Hoewel ik veel vreugde haal uit het maken van een moordmysterie, vind ik het ook mooi om te zien hoe de personages Laufey en Niels zich verder ontwikkelen. Laufey is veel minder eenzaam dan dat ze in het begin was en Niels maakt nog steeds vorderingen met zijn therapie. Daarnaast kun je ook nog alles verwachten van de disfunctionele familie Van Gelder. Ik heb natuurlijk wel ongeveer een idee waar de serie eindigt, maar je weet nooit hoe het allemaal precies gaat lopen.”
Geef je je boeken uit in eigen beheer?
“Alleen de paperback-versies geef ik uit in eigen beheer. De e-books en de audioboeken worden uitgegeven door SAGA Egmont. SAGA is een digitale uitgeverij die valt onder Lindhardt og Ringhof, de op een na grootste uitgeverij in Denemarken. Ze zijn zeer bedreven in het produceren van goede kwaliteit (audio)boeken, die ze via de grote platformen aanbieden. Zo zijn de Islasec-detectives bijvoorbeeld te beluisteren via Storytel, Luisterrijk, Podimo, Nextory, Bookbeat en Kobo.”
Een ongebruikelijke constructie…
“Oorspronkelijk zag ik meer voordelen in het uitgeven in eigen beheer: Zo kon ik zelf bepalen met wie ik graag wilde samenwerken, en de redacteurs, eindredactie en vormgevers in te huren die ik het beste bij de sfeer van het verhaal vond passen. Later kwam ik door mijn nominatie voor de Zilveren Strop in 2021 in contact met SAGA Egmont. Het was een geweldige kans om de Islasec-detectives als audioboeken uit te brengen. De samenwerking met de uitgeverij verloopt altijd heel prettig en ik krijg alle ruimte om mee te denken over het eindresultaat. Uiteindelijk zijn de boeken ingesproken door Birgit Schuurman, op een manier waar ik erg tevreden mee ben.”
En de paperbacks? Blijf je die zelf uitgeven?
“Misschien wel. De vlucht die self-publishing de afgelopen jaren heeft gemaakt, vind ik alleen maar positief. Niet alleen maakt het mij makkelijk om mijn Achterhoekse detectives uit te geven, het geeft andere mensen ook de mogelijkheid om hun eigen stem te laten horen. Het is zeker waar dat het tegenwoordig best moeilijk is om je als auteur te onderscheiden van alle andere auteurs, maar ik zie dat juist als iets moois; al die stemmen en verhalen zorgen voor steeds meer diversiteit en steeds meer boeken om als lezer uit te kiezen. En wie wil dat nou niet?”
Het vierde boek van Kevin de Haan, ‘De Vlucht van de Manege’ verschijnt op 30 november 2022 en is als paperback te bestellen in diverse (online) boekhandels, waaronder www.boekenbestellen.nl en www.bol.com.
